جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد

  عباس خوش‌عمل کاشانی: گردشگران داخلی و خارجی‌ای که در سال‌های دهه ی۶۰ و ۷۰ به‌خصوص در ایام نوروز به کاشان می‌آمدند و به باغشاه فین کاشان می‌رفتند، پیرمرد ژنده‌پوش اما خوش برخورد و تروتمیزی را می‌دیدند که چندین جلد کتاب در دست دارد و بی‌کمترین اصراری به آنانی که کنجکاو می‌شدند ارائه می‌دهد. کتاب‌ها عبارت بود از: آیین محمدی،چلچراغ محمدی،گلریز و … . همه هم مشحون از شعرهای اغلب طنز و فکاهی و کمتر جدّی که خود او سروده بود. سخن از «سیدرضا محمدی نوش‌آبادی» شاعر کهن‌سالی است که اصلا سواد خواندن و نوشتن نداشت و شعرهایی را که می‌سرود فرزندانش بر صفحه ی کاغذ می‌نوشتند. سیدرضا» پیری زنده‌دل و با صفا بود که در ۸۰ سالگی هم قدوقامتی کشیده و استوار داشت. «سید» علاوه بر سرودن شعر، در چند فیلم سینمایی و مجموعهٔ تلویزیونی از جمله «سربداران» هم ایفای نقش کرده بود. «سید» چهره‌ای فتوژنیک داشت و لباسش ترکیبی از لباس مردم عهد قاجار و روزگار خودش بود و این همه کار کارگردانان را برای سپردن نقش به او راحت کرده بود؛ چون نه نیازی به گریم و گریمور داشت و نه طراح لباس. یکی دیگر از ویژگی‌های «سیدرضا محمدی نوش‌آبادی» شاعر و هنرپیشه، عیال‌وار بودن وی بود. او از دو ازدواج موفق خود صاحب ۱۵ فرزند دختر و پسر شده بود که البته ۱۴ تن از فرزندان از همسر دومش بودند سید» راجع به عیال‌واری‌اش این رباعی را سروده بود که زبانزد بود: «خیام» اگـر خـرج مـرا در بر داشت فرزند پسر نه تن و شش دختر داشت کی از می و معشوقه سخن‌ها می‌گفت؟ یک دست ز غم بر دل و یک بر سر داشت.....   «سید رضا محمدی نوش‌آبادی» مردی بسیار منیع‌الطبع و سخاوت‌مند بود. با آن‌که زحمت و مرارت فراوان می‌کشید تا مخارج زندگی خود و عائله‌اش را تأمین کند جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

اعدامی, هاسر پاسبان ساواک شد وارد جهنماز مرگش اهل کاشان گشتند شاد و خرم قعر جهنم افتاد با آه و ناله گفتاالحق که شاه خائن باشد به ما مقدم در کوره راه دوزخ، در سوختن سگی دیدقاطرچی آن رضاخان گفتا که خیر م جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

قصیده لعنت, بر شاه    ملک ایران به دشمنش لعنتهم به شاهان خائنش لعنت هم به روح رضای آلاشتیهم به فرزند ارشدش لعنت هم به کشف حجاب آن بی شرمبه جنایات دیگرش لعنت هم به آن انقلاب عاری مهرهم به یک یک لو جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

انجمن ادبی صبا یکی از قدیم ترین مجامع ادبی است که به همت تنی چند از فرهیختگان و فضلا و ادبای کاشان در دهه ۳۰ به شکل امروزین آن پایه گذاری گردید. سید رضامحمدی نوش آبادی از جمله کسانی است که در سال 1354به عضویت این انجمن درآمد و چون سواد خواندن و نوشتن نداشت،به اشاره مرحوم مصطفی فیضی رئیس انجمن، این جانب (احمد فرهنگ) اشعار ایشان را روایت و قرائت می کردم. گفتنی است که استاد حسینعلی منشی و حجت الاسلام جعفر علامه فیضی به همراه چند تن دیگر از اساتید آن زمان( در دهه سی)، این تشکل ادبی را در کاشان تاسیس کردند. البته برخی قدمت این انجمن را به دوران زندگی ملک الشعرا فتحعلی خان صبا می رسانند و معتقدند که جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

  عباس خوش‌عمل کاشانی: گردشگران داخلی و خارجی‌ای که در سال‌های دهه ی۶۰ و ۷۰ به‌خصوص در ایام نوروز به کاشان می‌آمدند و به باغشاه فین کاشان می‌رفتند، پیرمرد ژنده‌پوش اما خوش برخورد و تروتمیزی را می‌دیدند که چندین جلد کتاب در دست دارد و بی‌کمترین اصراری به آنانی که کنجکاو می‌شدند ارائه می‌دهد. کتاب‌ها عبارت بود از: آیین محمدی،چلچراغ محمدی،گلریز و … . همه هم مشحون از شعرهای اغلب طنز و فکاهی و کمتر جدّی که خود او سروده بود. سخن از «سیدرضا محمدی نوش‌آبادی» شاعر کهن‌سالی است که اصلا سواد خواندن و نوشتن نداشت و شعرهایی را که می‌سرود فرزندانش بر صفحه ی کاغذ می‌نوشتند. سیدرضا» پیری زنده‌دل و با صفا بود جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

  ملمع به روایت : عباس خوش عمل   تصویری از سید رضا محمدی نوش آبادی شهریور سال 1356 بود .در انجمن ادبی صبای کاشان میزبان استاد فقید غلامرضا کیوان سمیعی ومیهمانش شاعری فرهیخته از کویت بودیم. در آن جلسه ی انجمن اساتید حاضر از جمله علی شریف و مصطفی فیضی هر یک سروده ای ملمع - شعر فارسی آمیخته با عربی - جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

  کوکب صبح هدایت قدت طوبی، رخت زیباتر از ماه جمالت قبله ی عشّاق آگاهلب لعل تو آب زندگانی  بود این چشمه ما را جاودانینبات عارضت چون باغ مینو جهان زآن خطِّ رحمت، سبز و خوش بو همانند کمان، آن ابروانت چو آهوی خُتَن، آن آهوانتهزاران یوسف مصری است پنهان ترا جانا به آن چاه زنخدانقیامت را قیامت هاست بر پا  جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

  شغل خیاطی در شعر شهرآشوب۱ سید رضا   ما، کو خیاط زنی بدیدم اندر ماکو۲ سوزن به دو دستش نخ و ده تا ماکو۳ گفتم تو دلی که برده ای از ما ، کو؟۴ از بیخ عرب شد و بگفتا ماکو؟۵     پ.ن. ۱- شهرآشوب، یک نوع ادبی است که شاعر در آن مشاغل و حرفه های اجتماعی را به صورتی جذاب و عاشقانه معرفی می کند. پ.ن. ۲-ماکو: جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

مژده مژده ای شیعه ی اثنا عشری می دهم من به شما یک خبری یک کتابی شده از طبع برون که بود هر سخنش چون گهری ادبیات و فکاهی باشد ز سر لطف بیفکن نظری. _ نقل از کتاب آیین محمدی، ص284) فکاهی سید رضا زشعر فکاهی شهیر شد  دیگر نه مدح این و نه تکذیب آن کنم حاضر نیم که نیک و بد کس بیان کنم شعری که نفع ما نبود جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب

  فکاهی پانزده بندی این وری ام، اون وری ام   این وری ام، اون وری ام وای وای مفتخر از شاعری ام وای وای شاعر کرد و لری ام وای وای حور کند چاکری ام وای وای شغل من ای دوست بود شاعری جعفری ام، جعفری ام،جعفری جان شما غصّه و غم می خورم مرغ و پلو، جان تو کم می خورم جای هلو، پوست کلم می خورم سوهان قم خرمای جز اهل دل ما با کسی کاری ندارد...ادامه مطلب